คนกับธรรมชาติ

คนเราเกิดมาอยู่ในช่วงเวลาหนึ่ง แล้วก็ตายจากไป
ธรรมชาติ มีอยู่ คงอยู่ ก่อนหน้า และอาจตลอดไป
เราก็เหมือนผู้มาขออยู่อาศัย...ฤเปล่า?
ธรรมชาติใจดี เป็นเจ้าบ้านที่ดี ให้คนเราอยู่อาศัย รบกวน เบียดเบียน อย่างไม่เคยปริปากบ่น
(ผมคิด...ถ้าบ่นได้ ธรรมชาติคงด่ากราด ยิ่งกว่าแม่ค้าปากจัดตามตลาดสด)
เหมือนคนเราจะได้ใจ...เมื่อธรรมชาติปล่อยให้เรารบกวน เบียดเบียน
...เราก็ไม่เคยคิดเกรงใจ ขอให้ตัวเองสุขสบายเป็นพอ...