ณ สถานที่ ที่เวลาเดินถอยหลัง

"สวัสดี ดากานดา"
...
...
...

...กี่ปีแล้วหนอ ที่ใช้ชีวิตราวกับว่าเวลามันหยุดนิ่ง ฤ อาจจะเดินถอยหลังเสียด้วยซ้ำ...

นับตั้งแต่เวลาพาให้ชีวิตได้พบกับใครคนหนึ่ง แล้วเวลาก็พัดผ่าน และพัดพาให้ต้องเหินห่างจากใครคนนั้น
ในความเป็นจริง มันก็เป็นเพียงเรื่องปกติธรรมดา เป็นสัจธรรมที่ได้พบเจอกันอยู่บ่อยๆ
เวลาที่ไม่เคยหยุดนิ่ง เหมือนๆ กับความเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยหยุดทำหน้าที่ของมัน
แต่ช่วงเวลาเกือบสิบปีที่ผ่านมา ผมเองกลับดำรงชีวิตอยู่ในสถานที่ที่เวลาเหมือนหยุดนิ่ง ฤ บางทีอาจจะเดินถอยหลัง

ผมยังคงมีความสุข กับบางช่วงเวลาในอดีต
ผมยังคงพาตัวเองไปพบกับเธอคนนั้นในความทรงจำ
ผมยังคงเมินเฉยกับความจริงที่เวลานั้นไม่เคยหยุดเดิน
และที่แน่นอนที่สุด...ผมยังคงมีความรักให้เธอคนนั้นเสมอ
...
...
...

เพียงแค่หวังว่า สักวันหนึ่ง ผมจะได้พบกับใครบางคน ที่จะมาไขลานให้เวลาของผมไม่หยุดนิ่ง ไม่ถอยหลัง
และ ณ ที่แห่งนั้น เวลาของผมคงจะเดินไปข้างหน้า ตามธรรมชาติของมันเสียที

--------------------------------------------------------------------------------------
* ขอบคุณพี่เอ๋ สำหรับ "เพื่อนสนิท" รอบสื่อมวลชน ที่ได้กลายมาเป็นแรงบันดาลใจสำหรับการเขียนครั้งนี้
* ขอบคุณเธอคนนั้น สำหรับความทรงจำที่ดี และสำหรับความสุขที่เกิดขึ้น ถึงแม้ว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ผมเอง ที่สุขไปคนเดียว
* "ดากานดา แปลว่า หญิงอันเป็นที่รัก"
--------------------------------------------------------------------------------------