Saturday, April 04, 2009

ชวนอ่าน "สร้างเสริมประสบการณ์อิงลิช"

วันนี้ผมรับหน้าที่เป็น PR ทำการประชาสัมพันธ์เชิญชวน ชักจูง หลอกล่อ ฯลฯ ให้กับหนังสือของเพื่อนสนิท(มั้ย?)คนหนึ่งครับ

มาลี(นามสมมติเสมือนจริง) เพื่อนของผมคนนี้เป็นคนอารมณ์ดี ร่าเริง ยิ้มเก่ง....มาก(มากเกินไปมั้ยเธอ?) และฟุ้งซ่าน
ถ้าคุณๆ ลองตามไปอ่านใน link ที่ผมให้ไว้ข้างต้น (เป็น multiply site ของเธอเอง) คุณๆ น่าจะเห็นด้วยกับผมบ้าง ไม่มากก็น้อย

อาจเป็นด้วยความห่างที่เธออยู่ไกลบ้านกว่าหกพันไมล์ ในแผ่นดินประเทศที่มีฝนพรำและฟ้าสีช้ำตลอดเวลา
อาจเป็นด้วยความห่างทางวัฒนธรรมกับผู้คนเจ้าของประเทศที่เธอไปอาศัยอยู่
อาจเป็นด้วยความห่างจากเพื่อนๆ อันเป็นที่รักของเธอ ในยามที่เธอมีอะไรอยากเล่า อยากเม้าท์ อยากระบาย
มาลีจึงระบายความฟุ้งซ่านลงกับแป้นพิมพ์โน้ตบุ๊คของเธอ

และคงเป็นเพราะความร่าเริงที่เธอมีอยู่มากมาย (มากมายจนสามารถแปลงเปลี่ยนมาเป็นพลังงานไฟฟ้า ส่งต่อมาตามสายอินเทอร์เน็ต ให้ผู้อ่านได้สัมผัสความร่าเริงนั้น) รวมเข้ากับมุมมองแปลกๆ ต่อชีวิตและสิ่งรอบข้างของเธอ ที่ทำให้เรื่องเล่าของเธอน่าสนใจ น่าติดตาม จนทำให้เธอมีผู้ติดตามอ่านเรื่องราวที่ไร้สาระบ้าง ไม่ไร้สาระบ้าง ของเธอเป็นจำนวนมาก

จนวันหนึ่ง ตัวหนังสือบนเวบไซต์ของมาลี ได้เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปถึงผู้คร่ำหวอดในวงการหนังสือคนหนึ่งของประเทศไทย
เขาได้อ่านและคงติดใจอะไรบางอย่างในผลงานของมาลี จึงได้ติดต่อมาถึงมาลี ถามไถ่ถึงความสนใจที่จะทำหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คออกมาสักเล่ม

....แล้วเรื่องราวก็ดำเนินต่อมาเป็นหนังสือเล่มนี้ เล่มแรกในชีวิตของเธอ ที่ชื่อว่า "สร้างเสริมประสบการณ์อิงลิช"
หนังสือที่เป็นเรื่องเล่าของมาลี ซึ่งส่วนมาก(หรือทั้งหมด? ขอโทษ....ผมยังไม่ได้หนังสือเล่มนี้มาอยู่ในมือ)เป็นช่วงเวลาที่เธอใช้ชีวิตเก็บเกี่ยวประสบการณ์ในประเทศอังกฤษ แดนดินแห่งอิงลิชชน

อย่างที่บอก มุมมองแปลกๆ (ในแง่ดี) และความร่าเริงที่มาลีมีจนล้น คงจะทำให้คุณเพลิดเพลินไปกับการอ่านเรื่องราวของเธอ หรืออาจได้มุมมอง ข้อคิด ดีๆ เล็กๆ น้อยๆ จากความคิดของเธอบ้าง
ยกตัวอย่างเช่น เมื่อผมนึกย้อนไป ครั้งแรกที่ผมประทับใจในแง่คิดเล็กๆ น้อยๆ ที่เธอมีต่อชีวิตก็คือครั้งที่ผมถามเธอว่า ทำไมอารมณ์ดีจัง หลังจากที่ผมได้เห็น MSN ของเธอใช้ชื่อว่า Happy Dugong (แปลเป็นไทยว่า พะยูนอารมณ์ดี - พะยูน คือคำจำกัดความที่เพื่อนคนหนึ่งให้ไว้กับมาลี ในโทษฐานที่หน้าตาของมาลีทำให้เขานึกถึงสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์นั้น ....เอ่อ แซวกันขำๆ นะครับ จริงๆ มาลีเป็นคนหน้าตาน่ารักครับ :P )
มาลีตอบกับผมสั้นๆ แต่ได้ใจความ ว่า "ก็กินอิ่มนอนหลับ แล้วจะให้ทุกข์เรื่องอะไร"
ถูกของเธอใช่ไหมครับ?!! ชีวิตคนเรา กินอิ่ม นอนหลับ แค่นี้ก็สุขกายสบายใจแล้ว ไอ้ความทุกข์ที่เราเผชิญกันอยู่นี้ เกือบทั้งหมดมาจากความคิดปรุงแต่งของจิตเราทั้งนั้น

หวังว่าคุณๆ ที่มีโอกาสได้อ่านหนังสือของเธอ จะมีรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปาก มีความสุขเล็กๆ บานขึ้นในจิตใจ เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับผมในวันที่ได้ยิน(อ่าน)คำตอบของเธอวันนั้นนะครับ

ขอให้ทุกคนกินอิ่มและนอนหลับครับ

โบ๊ท

ปล. ....น่าอ่านจริงฤไม่ น่าอ่านแค่ไหน เชิญทำความรู้จัก(เริ่มต้น) กับผู้เขียนได้เลยครับ (ตาม link ข้างล่างนี้ไป)

http://maleenote.multiply.com/journal/item/116/116