บันทึกส่วนตัว ตอน: ฝันกลางคืน

เมื่อคืน...
นั่งทำงานกับไอ้พอลได้แป๊บเดียว แทบไม่ได้อะไรเลย non-productive สุดๆ ก็ออกไปดื่มที่ q bar กับเพื่อนๆ ใน class อีก 6-7 คน
จากนั้นก็ไหลไป remedies กับจอร์แดนและพอล
พร้อมด้วยทีน่า(ลูกครึ่งนอร์เวย์-เกาหลีใต้ ผู้น่ารัก และไปเยือนบางกอกมาแล้วถึงห้าครั้ง) และเพื่อนเธออีกสองคน
สนุกดี ดีเจเปิดเพลงมันมาก... เต้นกันหกคน หญิงสามชายสาม

โดนสาวขโมยจูบแก้มไปหลายที... เขิน

แรกๆ ก็แค่มากอดระหว่างเต้นๆ กันอยู่
โอเค อยู่ต่างถิ่นมาสักพักแล้ว ก็พอเข้าใจว่า ฝรั่งมันกอดกันเป็นปกติ อีกอย่างเธอกอดเราคนเดียวซะที่ไหน
แต่เรื่องมันเริ่มจากตอนหยุดเต้น พักดื่ม guinness (now brewed in dublin - ha) เธอก้มมาจูบแก้ว guinness เรา
โอเค ขำๆ รู้แล้วว่าเธอเมารั่ว ก็เลยเงยหน้ามายิ้มๆ ขำๆ ไปกับเธอ
แล้วเธอก็หันมาขยี้หัวเราเล่น ยิ้มและหัวเราะ (ตัดผมครั้งสุดท้าย ค่ำก่อนวันเดินทาง ถึงวันนี้ผมเราก็เริ่มยาวแล้ว)
โอเค ขำๆ รู้แล้วว่าเธอเมารั่ว ก็เลยเงยหน้ามายิ้มๆ ขำๆ ไปกับเธอ
ไม่กี่วินาทีถัดมา เธอรวบหัวเราไปกอด แล้วขโมยจูบแก้ม
โอเค ขำๆ รู้แล้วว่าเธอเมารั่ว ก็เลยเงยหน้ามายิ้มๆ ขำๆ ไปกับเธอ
จากนั้นก็มาเต้นกันต่อ เธอก็มาเต้นด้วยบ่อยๆ
และเธอยังคงมากอด
และเธอยังคงมาเล่นหัว
และเรายังคงโดนขโมยจูบแก้ม
และเรายังคงเขิน
เหมือนเธอยิ่งชอบ หันมายิ้ม หัวเราะ และสถานการณ์ยังคงซ้ำรอยเดิม

เรื่องของเรื่องคือเธอดันน่ารักนี่สิ ทำเอาเราฝันกลางวัน ...ไม่สิ มันดึกแล้วนี่ ...ฝันกลางคืน
ฝันมันทั้งๆ ที่หน้าตาก็จำไม่ค่อยจะได้แล้วนี่แหละ (เวลาเขินก็เป็นอย่างนี้ทุกที)
ชื่อก็ไม่รู้ ตอนที่เธอบอก เสียงเพลงมันดังเสียจนเราจับคำพูดไม่ได้

ที่เซ็งคือ แว่วๆ มาว่าเธอไม่อยู่แล้ว กลับบ้านไปเรียบร้อยโรงเรียนนอร์เวย์
แหม่ ไอ้ฝันที่มันดีๆ เราก็อยากฝันต่ออีกสักหน่อย
เสียดาย
แต่มันก็เป็นประสบการณ์แปลกๆ อีกคืน

มันก็แค่...ฝันกลางคืน