พักหลังนี้ อยู่ดีๆ ผมก็มานั่งคิดว่า
ความรักที่เรามีให้ มันเพียงพอที่จะทำให้เขาหันมามองเราบ้างไหม?
ตัวผมเองก็ทราบดี ว่าในหลายๆ ที แค่ความรักมันคงไม่พอ
แต่ถ้าตัดปัจจัยอื่นๆ เช่น ความมั่นคง หน้าที่การงาน หรืออะไรอะไรแถวๆ นี้ ออกไป
ความรัก มันเพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งมารักเรา พิจารณาเราอย่างจริงจังบ้างได้ไหม?
หากในเริ่มแรก เธอไม่ได้ชอบผมในแบบที่ผมชอบเธอ ความรักที่ผมมีให้ จะเพียงพอที่จะทำให้ความรู้สึกของใจเธอเปลี่ยนไปได้ไหม?
ผมเองเข้าใจ ว่าแต่ละคนก็คิดและต้องการต่างกันไป
ผู้หญิงบางคน อาจต้องการผู้ชายที่มั่นคง สามารถเลี้ยงดูครอบครัวได้ดี
ผู้หญิงบางคน อาจต้องการผู้ชายที่รักเธอมาก ดูแล เอาใจใส่เธออย่างดี
ผู้หญิงบางคน อาจต้องการผู้ชายที่ปล่อยให้เธอได้ดูแล เอาใจใส่เขาเต็มที่
...แล้วผู้หญิงที่ผมชอบ ผมรัก เธอต้องการอะไร?
ด้วยศรัทธาที่ถดถอย ผมเฝ้าถามตัวเอง...
...ความรักที่ผมมี มันจะมีค่ากับใครบ้าง...
6 comments:
ทำไมพี่ถึงงสัยว่ามันมีค่ากับใครบ้าง?
ผมว่า มันไม่จำเป็นหรอกนะว่าจะมีค่ากับใครบ้าง
เพราะอย่างน้อย มันก็มีค่ากับตัวเราเอง
ทำไมต้องให้คนอื่นตัดสินและตีค่าให้ ในเมื่อมันเป็นความรักของเราเอง
..
..
ถ้าคนนั้นบอกว่า ค่ามันน้อย พี่จะเชื่อเค้ามั้ย?
ถ้าคนนี้บอกว่า มันมีค่ามากมาย พี่จะเชื่อเค้าหรือ?
แล้วถ้ามีคนบอกว่า มันไม่มีค่าเลยละ?
พี่จะเลือกเชื่อคำตอบไหน??
ปล. แอบขำพี่ปอง (ร้อนตัวเห็นๆ)
มีค่ากับคนที่คู่ควร
คนที่คู่ควร คือ คนที่เห็นค่าของมัน
....เท่านั้น
*เกาหัวแกรก....
เป็นไรวะพี่ ไม่ได้คุยกันนานเห๊อะ ;)
อืม....
ในแง่ของการตลาดนะ
กูเชื่อว่า
ในโลกนี้ ไม่มีของอะไรที่ขายไม่ได้
เพียงแต่ว่า เราจะเอาสินค้าไปถึงคนที่ต้องการรึยัง...
กูว่า ความรักก็เช่นกัน
มึงแค่ต้องหา คนที่ต้องการความรักมึงเท่านั้นเอง...
ก็ไปถามผู้หญิงที่พี่รักดิว่าเค้าต้องการแบบไหน
ไม่ต้องบอกใช่มั๊ยว่าควรจะถามยังไง
แต่ถ้าเค้าไม่ได้ต้องการความรักแบบที่เรามีให้
ก็ไปตกกรณีแบบที่พี่ Bangkokian บอก
หาคนที่ต้องการให้เจอ.....ถ้าหาเจอก็บอกเค้าด้วย
เหมือนที่คนเค้าบอกว่า ถ้าคุณมีสินค้าดีแต่ไม่โฆษณา
ก็เหมือนกับสบตาไปมากะผู้หญิงคนนึงในผับ แต่ไม่ลุกไปคุยไม่ไปขอเบอร์......ชาตินี้ก็ไม่ได้รู้จักหรอก
เห็นด้วยกับทุกคอมเม้นอะพี่ชาย
ถูกทุกข้อเลยยยยยยย
ในใจกูนะ คำแรกเลยแบบ เกี่ยวเหี้ยไรกันวะ
แบบรักก็รักไปดิ เขาไม่รักก็ไม่รัก
หลงกะรักก็ต่างกัน ความรักต้องมีทั้งประธาน กริยา กรรม
หลง ก็ประธาน กริยา พอ
มีประธาน กริยา ไร้กรรม มารองรับแล้วจะเรียกว่ารัก สำหรับท่านอื่นๆอาจใช่ สำหรับกูกูคิดว่าไม่
แต่จะว่าไป
กูก็ไม่รู้กูเข้าใจถูกไหมนะ
แบบในบล๊อกกู กูคิดถึงน้องเอิง บ่นไรไปเรื่อย เมี้ยะมางงๆว่ากูคิดถึงจ๋าของเหี้ยปองขึ้นมาซะงั้น ก็ยังงงๆอยู่
กูก็ไม่ทราบว่ามึงพูดถึงผู้ใด๋ อยู่ดี
เอาน่าๆ
สำหรับกูนะ รักอย่างเดียวไม่พอว่ะ คนๆนั้นต้องสามารถเลี้ยงกูและครอบครัวได้ด้วยตัวเองด้วย กรณีกูตายห่าไปแบบปัจจุบันทันด่วน
เอาเป็นว่า ขนาดกูเป็นผู้ชาย รักอย่างเดียวไม่พอหรอก
ไม่ต้องถามว่าถ้ากูเป็นสาวๆ กูจะว่ารักพอไหม
นารีมีรูปเป็นทรัพย์ บุรุษมีทรัพย์เป็นรูป
รักของมึงต้องมีทรัพย์ด้วย เวิ้คคคคคค
Post a Comment